როდიდან არ მახსოვს მე შენ მიყვარხარ.
დრო ჩქარა გადის, მორჩა, დამთავრდა.
ბევრი მატარა, აქ მომიყვანა,
ჩემმა სიცოცხლემ, ჩემივე თავთან,

დამაახლოვა, დამაშორისა,
ჩემი შემხვედრნი, ბევრნი მეკვლენი
და სხვა გამვლელნი, მეც მათ შორის ვარ,
მათ სახეებში მე ვირეკლები.

ზოგი იცვლება და ზოგი მიდის,
ზოგი რამ რჩება აქ სამუდამოდ
და მათ სახეებს, ლეგენდა, მითი,
რა ვაჩვენო და რა დავუმალო,

თუ კი ჩემსავით შენს თავს შეხედავ,
გაიგებ, სახეს როდის იცვლის დრო
და აღარ ვიცი ჩემთან შეხვედრა
მოგილოცო თუ მოგისამძიმრო

და უტკბილესო ჩემო მეგობარო
შენ ვერ შეგადრი ვერსად ვერავის,
სული დაგიტოვო, გული მოგაბარო,
დასასრულისკენ ყველა დღე გადის.